Trauma

 A. Osoba została narażona na konfrontację ze śmiercią, groźbę śmierci, poważne obrażenia ciała lub zagrożenie występowania takiego obrażenia, nadużycie seksualne lub zagrożenie takiego nadużycia w jednej lub kilku sytuacjach: 

1. doświadczyła tego zdarzenia osobiście 

2. była bezpośrednim świadkiem tego, jak ktoś inny doświadczył takiego zdarzenia 

3. traumatyczne zdarzenie dotknęło bliskiego krewnego lub przyjaciela (śmierć lub zagrożenie życia powinny być związane z przemocą lub nagłym wypadkiem) 

4. osoba doświadczyła powtarzającego się lub skrajnie nasilonego wydarzenia (np. stałe narażenie z uwagi na wykonywaną pracę obserwowanie przemocy, śmierci) 

Rodzaje traumy:

1. Doświadczenie jednorazowe (intencjonalne, nieintencjonalne), o ograniczonym czasie trwania np. katastrofy naturalne, napaść fizyczna, wypadek      

    komunikacyjny, kradzież, rabunek).  Krótkotrwałe, nieoczekiwane, nagłe. Pojawia się w życiu codziennym stosunkowo często.

2. Doświadczenie tzw. traumy złożonej (wieokrotne zdarzenia lub serie zdarzeń np. przemoc fizyczna, psychiczna czy molestowanie seksualne w 

    dzieciństwie).  Wielokrotna, powtarzająca się, długotrwała ekspozycja będąca często dziełem drugiego człowieka.

3. Doświadczenia masowe- wiele ofiar

Do zaburzeń, kóre mogą być konsekwencją doświadczenia traumy i silnego stresu zaliczamy (DSM 5):

- reaktywne zaburzenia więzi

- zaburzenia związane z rozhamowaniem w nawiązywaniu relacji społecznych

- zaburzenie stresowe pourazowe (PTSD)

- ostre zaburzenie stresowe

- zaburzenia adaptacyjne

- inne specyficzne zaburzenia związane z traumą i stresem

- inne niespecyficzne zaburzenia pourazowe związane z trauma i  stresem

Objawy, które moga się pojawić po zdarzeniu traumatycznym:

- zaburzenia snu (bezsenność, nadmierna senność, koszmary senne)

- zaburzenia libido, apetytu

- lęk, niepokój, drażliwość,

- objawy somatyczne: drętwienie, mrowienie, bóle różnego pochodzenia

- trudności z wykonywaniem codziennych obowiązków rodzinnych, zawodowych

- obniżony nastrój, bezsilność, bezradność, brak energii

- wycofanie z kontaktow społecznych, unikanie różnych sytuacji lub życia

- myśli rezygnacyjne

- powtórne odtwarzanie zdarzeń urazowych (powracające obrazy, odczucia)

- zmiany w funkcjach poznawczych (zaburzenia myślenia, natłok myśli)

Nie czekaj. Pozwól sobie pomóc. Powrot do dobrego funkcjonowania jest naprawdę możliwy.

Ważne aby poprosić o pomoc specjalistyczną. To oznaka siły i odwagi. 

Światowe organizacje takie jak np. APA, WHO, NICE rekomendują metody do  pracy z doświadczeniami traumatycznymi. Skuteczność tych metod potwierdzona jest badaniami naukowymi. 

Są to m.in.: 

Terapia Metodą Przedłużonej Ekspozycji PE (Prolonged Exposure Therapy), 

Terapia Przetwarzania Poznawczego CPT, CPT+A (Cognitive Processing Therapy), 

EMDR (Eye Movement desensitization and reprocessing) 

Są to metody, którymi pracuję oraz dodatkowo wykorzystuję:

Ekspozycyjną Terapię Narracyjną oraz Krótkoterminową Terapię Eklektyczną PTSD (BEPP), również o udowodnionej skuteczności w leczeniu zaburzeń potraumatycznych.